Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Δικαιοσύνη για το Χαϊντάλα - Συλλογή υπογραφών



             


Είμαι η Τακμπάρ Χαντί και στις 15 Μαΐου ξεκίνησα ΑΝΟΙΧΤΗ απεργία πείνας μπροστά στο Μαροκινό Προξενείο της Λας Πάλμας στα Κανάρια Νησιά για τη δολοφονία του γιου μου Μοχάμεντ Λαμίν Χαϊντάλα από Μαροκινούς εποίκους με τη συνδρομή των κατοχικών αρχών και τη σκόπιμη ιατρική αμέλεια.
Μετά τη δολοφονία του γιου μου, πήγα στη Λαγιούν για να μάθω τα γεγονότα από πρώτο χέρι. Όταν έμαθα πόσο άδικες ήταν οι συνθήκες της δολοφονίας και του θανάτου του, αποφάσισα να ερευνήσω και να διαλευκάνω τα γεγονότα: απευθύνθηκα στον Υπουργό Δικαιοσύνης και στο Γενικό Εισαγγελέα του Βασιλιά στη Λαγιούν χωρίς να λάβω καμία απάντηση και στη συνέχεια ξαναέγραψα στον ίδιο Εισαγγελέα ζητώντας πληροφορίες για την τύχη των καταγγελιών και των αξιώσεών μου.
Ως απάντηση, ενισχύθηκαν η αστυνομική παρακολούθηση και οι επιθέσεις στο σπίτι της οικογένειάς μου και στους γύρω δρόμους, που οδήγησαν σε βασανιστήρια μέσα στο σπίτι και καταστροφή περιουσιακών στοιχείων.

Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Η τελευταία μου επιθυμία




Με λένε Σελέμχε Μπιλκέρ

και η τελευταία μου επιθυμία

είναι να καβαλικέψω άλλη μια φορά τις καμήλες μου

σε μια Ελεύθερη Σαχάρα

Με λένε Σελέμχε Μπιλκέρ. Ως νομάς, έμαθα σε πολύ νεαρή ηλικία να καβαλικεύω και να φροντίζω καμήλες. Οι καμήλες ήταν πολύ σημαντικό μέρος της ύπαρξής μας. Τις χρησιμοποιούσαμε για μετακινήσεις, για να μεταφέρουν τις προμήθειές μας και για να ταξιδεύουμε από το ένα μέρος στο άλλο. Τις χρησιμοποιούσαμε ακόμα και στη μάχη. Απαιτεί δεξιότητα το να καβαλικεύεις καμήλες, να τις εκπαιδεύεις, να τις εξημερώνεις και να τις κάνεις χρήσιμες και υπάκουες. Για μένα, αυτό ήταν κάτι παραπάνω από ανάγκη, ήταν κάτι που απολάμβανα πραγματικά.
Μετά τη Μαροκινή εισβολή, διέφυγα με την οικογένειά μου στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Στους προσφυγικούς καταυλισμούς, για τους περισσότερους ανθρώπους, το καβαλίκεμα της καμήλας έγινε περιστασιακή άσκηση από μέρος της νομαδικής παράδοσής μας που ήταν. Έχουμε την ευκαιρία να τις καβαλικεύουμε μόνο σε εθνικές επετείους ή πολιτιστικές εκδηλώσεις. Εγώ έκανα αγώνες με καμήλες! Τώρα σπάνια τις καβαλικεύω. Θυμάμαι να τρέχω καβάλα στην καμήλα μου ανάμεσα στα δέντρα στα λιβάδια της πατρίδας μου. Ένιωθα ελεύθερη.

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Οι Σαχραουί το 2018




Φαντάσου…

Είμαστε στο 2018. Οι Σαχραουί ζουν ανεξάρτητοι στη γη τους. Η Δυτική Σαχάρα δεν είναι πια η τελευταία αποικία της Αφρικής.

Η χαρά της επανένωσης των οικογενειών στέγνωσε τα δάκρυα τόσων βασανισμένων χρόνων. Οι Μαροκινές αρχές αποκάλυψαν τις τοποθεσίες των μαζικών τάφων και μετά από εκτεταμένες έρευνες, οι Σαχραουί μπορούν πλέον να πενθήσουν και να τιμήσουν τους αγνοούμενούς τους. 

Οι θεσμοί-φαντάσματα που είχε τοποθετήσει στην περιοχή το Μαρόκο αντικαταστάθηκαν. Οι νέοι θεσμοί οργανώθηκαν από το μηδέν, με αρμοδιότητες που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού. Η δικαιοσύνη επιτελεί αμερόληπτα το έργο της. Οι Σαχραουί που είχαν φυλακιστεί από το Μαρόκο, υποβάλλονται σε νέα δίκη. Η Μαύρη Φυλακή κατεδαφίστηκε και στη θέση της στήθηκε ένα μνημείο για να θυμίζει όσες κακοποιήσεις και βιαιότητες υπέστησαν εκεί οι κρατούμενοι.

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

Τόκυο, Ιαπωνία




Έκδοση βιβλίου για τη Δυτική Σαχάρα

Με την αφορμή της επετείου της 20ης Μαϊου 1973, ημέρας έναρξης του ένοπλου αγώνα στη Δυτική Σαχάρα, κυκλοφόρησε το βιβλίο της δημοσιογράφου Ιτσούκο Χιτάρα «Η τελευταία αποικία στην Αφρική».

«Οι Ιάπωνες δεν έχουν ιδέα ότι η Δυτική Σαχάρα είναι η τελευταία αποικία στην Αφρική» λέει στον πρόλογό του η συγγραφέας. «Αυτό το βιβλίο είναι για να μάθουν».

Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

Μοχάμεντ Λαμίν Χαϊντάλα, ακτιβιστής, Σαχραουί, σπουδαστής υδραυλικός, ετών 21





Το Σάββατο 31/01/15, γύρω στις 21:30 μια ομάδα πέντε Μαροκινών εποίκων του επιτέθηκε φραστικά μπροστά στο σπίτι των παπούδων του με τους οποίους ζούσε, κάνοντας ρατσιστικά σχόλια για τη Σαχραουί καταγωγή του. Είχε προσπαθήσει να προστατέψει τη θεία του την οποία παρενοχλούσαν σεξουαλικά δύο από αυτούς. Όταν εκείνος αντέδρασε, του έριξαν μια πέτρα στο στήθος με αποτέλεσμα να σωριαστεί. Ακολούθησε ο άγριος ξυλοδαρμός του και κατέληξε με ένα ψαλίδι καρφωμένο στο λαιμό.

Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου του έραψαν την πληγή χωρίς αναισθητικό και αντισηψία και κατέληξε στο αστυνομικό τμήμα, όπου κρατήθηκε σε απάνθρωπες συνθήκες. Τις επόμενες ημέρες μεταφέρθηκε πολλές φορές στο νοσοκομείο χωρίς να ειδοποιηθούν οι δικοί του.

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Με λένε Μπασίρ Ραχά και για την πατρίδα μου έχω ρισκάρει τα πάντα





Είναι δύσκολο να αντιληφθείς το μέγεθος του κινδύνου. Το κάναμε τη νύχτα. Διαλέγαμε μια «μολυσμένη» περιοχή κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τη νύχτα κατευθυνόμασταν προς τα εκεί. Ήμασταν τέσσερις νέοι. Μόλις οι δυο πρώτοι εντοπίζαμε τις νάρκες, έρχονταν ο τρίτος και ο τέταρτος και τις εξουδετέρωναν. Η διαδικασία της αφαίρεσής τους δεν περιελάμβανε κανενός είδους εξοπλισμό. Χρησιμοποιούσες ένα κοντάρι, ή τα χέρια σου.

Οι Μαροκινοί τοποθετούσαν συνήθως τις νάρκες σε τριγωνικό σχεδιασμό, με μια αντιαρματική στη μέση. Αρχίσαμε να μετράμε πόσες νάρκες είχαμε εξουδετερώσει ο καθένας. Έγινε κάτι σα διαγωνισμός, μόνο που δεν είχε βραβεία. Μια φορά, αφήσαμε ένα βλήμα πάνω στο Land Rover. Γλίστρησε και πήγε κάτω απ’ τον τροχό, σκοτώνοντας έναν από εμάς.

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Και στα δικά μας!




Με επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 5ου Διεθνούς Συνεδρίου Αλληλεγγύης στο λαό της Δυτικής Σαχάρας στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας

Συμμετείχαν μέλη του διπλωματικού σώματος, εκπρόσωποι του Υπουργείου Εξωτερικών, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πολιτικά κόμματα, ΜΚΟ, οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών και ΜΜΕ. Επίσης, ένας Ισπανός γερουσιαστής, ένας Ισπανός καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου και καθηγητές από την Αλγερία, Αυστρία, Σλοβενία και Ουγγαρία.



Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα!!!




Εύχομαι να μην κατάλαβα καλά
(ένας ισπανόφωνος να μας διαφωτίσει, παρακαλώ)
αλλά αυτοί οι δύο,
Ισπανία και Μαρόκο,
τσακώνονται ποιος θα πάρει την υφαλοκρηπίδα
της Δυτικής Σαχάρας!!!!!


http://politica.elpais.com/politica/2015/05/07/actualidad/1431023217_650833.html

ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ




Αυτοί είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ στρατιώτες του Απελευθερωτικού Μετώπου της Δυτικής Σαχάρας που παριστάνουν τα πλαστικά ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΚΙΑ για φωτογράφιση

Τα «στρατιωτάκια» του Simon Brann Thorpe είναι μια διαφορετική ματιά σε μια διαφιλονικούμενη περιοχή που λειτουργεί ως μεταφορά του απευαισθητοποιημένου τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι καταναλώνουμε μερικές φορές τις πολεμικές ειδήσεις.

Κερδίζει τον θεατή, κάνοντας τον να επιμείνει στην εικόνα που βλέπει, σε μια προσπάθεια να ξεχωρίσει τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Νεκρή η μητέρα, στο νοσοκομείο ο πατέρας και τα δυο παιδιά, ο γιος σοβαρά




Φρόντισαν τα ζώα τους και γύριζαν στο σπίτι, όταν το Landrover στο οποίο επέβαιναν έπεσε σε νάρκη. Η Αμεϊγίμπα Μοχάμεντ Σαλέχ, βρήκε ακαριαίο θάνατο. Ο γιος της Σαχέλ Αλί, σοβαρά τραυματισμένος, και ο σύζυγός της Αλί Χουσεϊν μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο της Λαγιούν. Η κόρη στο νοσοκομείο  της Σμαρά.

Σάββατο 2 Μαΐου 2015




Ερώτηση:

Αυτό που δεν κατάλαβα είναι το εξής: οι Σαχραουί θεωρούν τους Αμερικανούς συμμάχους τους στο να τους δοθούν ανθρώπινα δικαιώματα;

Απάντηση:

Οι Σαχραουί, από το 1975 που τους πούλησε η Ισπανία (ήταν αποικία της και όφειλε, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο να παραδώσει τη διοίκηση του εδάφους στον ντόπιο πληθυσμό) ξεκίνησαν πόλεμο/απελευθερωτικό αγώνα ενάντια στη Μαυριτανία και το Μαρόκο που είχαν "αγοράσει" από την Ισπανία την πατρίδα τους.

Ο πόλεμος αυτός διακόπηκε, με τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών το 1991. Η συμφωνία της κατάπαυσης πυρός προέβλεπε μέσα σε λίγους μήνες να γίνει δημοψήφισμα και να αποφασίσουν οι Σαχραουί για την αυτοδιάθεση τους. Τα ΗΕ έστειλαν ειρηνευτική αποστολή για αυτό ακριβώς το σκοπό. Το Μαρόκο μπλόκαρε κάθε φορά τη διαδικασία επί 24 χρόνια.