Το Μαρόκο φλερτάρει (ή μήπως τα έχουν ήδη;) με τη Γαλλική Ακροδεξιά

Ο Πρέσβης (στις Βρυξέλλες) της Αυτού Μεγαλειότητας του Βασιλέως (του Μαρόκου)

Προς

Τον Κύριο Υπουργό των Εξωτερικών (του Μαρόκου)

Κρυπτογραφημένο

Θέμα: Αίτημα για χορήγηση Βασιλικής Χάριτος υποβληθέν υπό του Γάλλου Ευρωβουλευτή Μπρούνο Γκολνίς του Εθνικού Μετώπου (https://en.wikipedia.org/wiki/Bruno_Gollnisch).

Σε συνέχεια της σχετικής αλληλογραφίας, έχω την τιμή να σας ενημερώσω ότι, κατά τη συζήτηση που είχα στο Στρασβούργο, στις 16 Ιουλίου 2014, με τον κ. Μπρούνο Γκολνίς, Γάλλο ευρωβουλευτή (Εθνικό Μέτωπο), ο τελευταίος ζήτησε Βασιλική Χάρη για το Ρομπέρ Ρισάρ, Γάλλο υπήκοο, που είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη στο Μαρόκο για την εμπλοκή του στις τρομοκρατικές ενέργειες στην Καζαμπλάνκα στις 16 Μαϊου 2003 (όπου σκοτώθηκαν 45 άνθρωποι και τραυματίστηκαν εκατοντάδεςhttps://en.wikipedia.org/wiki/2003_Casablanca_bombings).

Συμπαράσταση στη Χαντί = Δικαιοσύνη για τον Χαϊντάλα

Τακμπάρ Χαντί: η Σαχραουί μάνα κουράγιο που έχασε το γιο της, Μοχάμεντ Λαμίν Χαϊντάλα στις 8 Φεβρουαρίου, μια εβδομάδα μετά την άνανδρη επίθεση που δέχτηκε από ομάδα πέντε Μαροκινών εποίκων και αφού όλο το σάπιο σύστημα της κατοχής συνέβαλε με κάθε δυνατό τρόπο ώστε ο νεαρός Σαχραουί να φύγει απ' τη μέση και μάλιστα ήσυχα, αθόρυβα.

Η Τακμπάρ Χαντί ξεκίνησε στις 15 Μαΐου απεργία πείνας με αιτήματα να διεξαχθεί ανεξάρτητη έρευνα γύρω από τις συνθήκες του θανάτου του γιου της, νεκροψία-νεκροτομή, να της αποδοθεί η σωρός προς ταφή, να τιμωρηθούν τυχόν ένοχοι που θα προκύψουν, να αποζημιωθούν οι συγγενείς της για τις επιθέσεις που δέχτηκαν με αφορμή αυτό το περιστατικό από την αστυνομία και το Μαροκινό παρακράτος και όπως κάθε αγωνιζόμενος Σαχραουί, να σταματήσει η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Σαχραουί από το Μαροκινό κατακτητή.

Ελευθερία τύπου / Ανελευθερία παντός τύπου

Αλί Λαμραμπέ: Μαροκινός, πολυβραβευμένος διεθνώς δημοσιογράφος, με ιδιαίτερη δυσκολία να κρατήσει για τον εαυτό του τις γνώσεις και τις απόψεις του. Ιδιοκτήτης του www.demainonline.com



Το Μαροκινό καθεστώς τον καταδίκασε το 2003 σε τέσσερα χρόνια φυλακή για προσβολή του βασιλιά και απειλή της εδαφικής ακεραιότητας του Μαρόκου. Η ποινή του μειώθηκε σε τρία χρόνια και τελικά πήρε χάρη μετά από εφτά μήνες κράτησης και μια απεργία πείνας. Το 2005 καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια απαγόρευσης άσκησης του επαγγέλματος του δημοσιογράφου και 4500 ευρώ (50000 ντιρχάμ) γιατί μετά από επιτόπιο ρεπορτάζ δημοσίευσε ότι οι Σαχραουί που ζουν κοντά στο Τιντούφ της Αλγερίας δεν είναι κρατούμενοι/όμηροι /αιχμάλωτοι του μετώπου Πολισάριο, όπως επιβάλλεται να θεωρούνται στο Μαρόκο, αλλά πρόσφυγες. 


Η ποινή του έληξε τον Απρίλιο, αλλά το Μαρόκο αρνήθηκε να του χορηγήσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά (βεβαίωση μόνιμης κατοικίας) για την έκδοση ταυτότητας. Έτσι δε μπορούσε να ξεκινήσει το εβδομαδιαίο περιοδικό που έχει σκοπό να εκδώσει.