Ακινητοποιημένο το NM Cherry Blossom - Η εταιρεία που το ναύλωσε δε ζήτησε να αποδεσμευτεί το φορτίο

Δελτίο τύπου - Ανακοινωθέν*

 

Κράτηση ενός φορτίου φωσφορικών ορυκτών

από την κατεχόμενη Δυτική Σαχάρα με προορισμό τη Νέα Ζηλανδία

 

Σύδνεϋ, Αυστραλία (8 Μαΐου 2017).  Τη Δευτέρα 1η Μαΐου, η κυβέρνηση της Αραβικής Λαϊκής Δημοκρατίας της Σαχάρας (ΑΛΔΣ) και το εθνικό απελευθερωτικό κίνημα των Σαχράουι, το Μέτωπο Πολισάριο, έλαβαν μέτρα για την κράτηση, κατ’εφαρμογή δικαστικής εντολής, ενός φορτίου φωσφόρου που είχε εξαχθεί παράνομα από την κατεχόμενη Δυτική Σαχάρα. Το φορτίο, που δεσμεύτηκε στην Νότια Αφρική, είχε τελικό παραλήπτη την Ballance Agri-Nutrients Limited στη Νέα Ζηλανδία και έχει αξία πάνω από πέντε εκατομμύρια δολάρια.

 

Το φορτίο παραμένει φορτωμένο στο υπό σημαία νήσων Μάρσαλ φορτηγό NM Cherry Blossom (σ.μ: της ελληνικών συμφερόντων A.M. Nomikos Transworld Maritime Agencies S.A.) που βρίσκεται αγκυροβολημένο σε λιμάνι της Νότιας Αφρικής. Η Ballance Agri-Nutrients δεν ζήτησε την αποδέσμευση του φορτίου προκειμένου να επιτρέψει στο πλοίο να συνεχίσει το ταξίδι του προς τη Νέα Ζηλανδία.

Οι Σαχράουι αρχές άσκησαν μια συνήθη πρακτική στο εμπορικό και ναυτικό δίκαιο για να διεκδικήσουν την κυριότητα ενός δημόσιου φυσικού αγαθού την κυριαρχία του οποίου έχει ο Σαχράουι λαός. Μετά από μακροχρόνιες προσπάθειες να απευθυνθούν σε κάθε επιχείρηση που αγοράζει το εμπόρευμα από την κρατική εταιρεία μιας κυβέρνησης που έχει καθοριστεί δικαστικώς ότι δεν έχει καμία εδαφική αξίωση ή δικαίωμα στη Δυτική Σαχάρα, η προσφυγή σε νομικά, ειρηνικά μέσα για την ανάκτηση του αγαθού κρίθηκε απαραίτητη. Η δράση ακολούθησε μια απόφαση του Δεκεμβρίου 2016 από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία καθόρισε την εφαρμογή της συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο βαθμό που επεκτεινόταν στη Δυτική Σαχάρα. Όπως και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης το 1975, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η Δυτική Σαχάρα είναι νομική οντότητα ξεχωριστή από το Μαρόκο, για λογαριασμό της οποίας το τελευταίο δεν έχει δικαιοδοσία να συνάπτει συμφωνίες. Όσο συνεχίζονται οι συμφωνίες, τόσο διαιωνίζονται και οι υποτιθέμενες υποσχέσεις για τη δυνατότητα να μεταφερθεί η κυριότητα των φυσικών πόρων της περιοχής, περιλαμβανομένου του φωσφόρου, ενός εξαγωγικού εμπορίου αξίας άνω των 200 εκατομμυρίων δολαρίων το 2016.

 

Ο λαός των Σαχράουι και η κυβέρνησή του αναγνωρίζουν το συμφέρον των Νεοζηλανδών αγροτών και εκτιμούν μακρόθεν την υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών σε περιπτώσεις αυτοδιάθεσης, όπως αυτή της Δυτικής Σαχάρας και του Ανατολικού Τιμόρ. Οι εμπλεκόμενες εταιρείες είχαν κληθεί να λάβουν υπόψη τις ανησυχίες των Σαχράουι στο σύστημα αξιών τους, αλλά χωρίς επιτυχία. Υπάρχουν δυο τρόποι να λυθεί η παρούσα δέσμευση του φορτίου του NM Cherry Blossom. Ο πρώτος είναι να παραδεχτεί (η εταιρεία) το μεμπτό της αγοράς κλεμένης περουσίας και να επισπεύσει την περαίωση των νομικών διαδικασιών. Ο δεύτερος είναι να επιδιώξει την αποδέσμευση του φορτίου καταβάλλοντας την αξία του ως ασφάλεια για το ενδεχόμενο δικαστικού καθορισμού της κυριότητάς του.

 

Ο Kamal Fadel, εκπρόσωπος των Σαχράουι στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία δήλωσε: “Ο λαός των Σαχράουι περίμενε 25 χρόνια για το δημοψήφισμα της αυτοδιάθεσης που του υποσχέθηκαν τα Ηνωμένα Έθνη και το οποίο θεωρητικά υποστηρίζουν όλα τα κράτη. Σε αυτό το διάστημα παρακολουθούσε τη συστηματική λεηλασία των φυσικών του πόρων, κάτι που του στερεί το οικονομικό του μέλλον και οικοδομεί την κατοχή. Μας ανησυχεί ιδιαίτερα το ότι μια εταιρεία σαν τη Ballance αποδέχεται μύθους σχετικά με τη Δυτική Σαχάρα, όπως για παράδειγμα τη θεωρία ότι το ζήτημα της Δυτικής Σαχάρας είναι περίπλοκο. Δεν είναι. Η Ισπανία μας εγκατέλειψε σε μια στρατιωτική εισβολή το 1975. Το Διεθνές Δικαστήριο, επί πληθώρας αποδεικτικών στοιχείων, συμπέρανε ότι το Μαρόκο δεν είχε καμιά εδαφική κυριαρχία και ότι ο Σαχράουι λαός είχε δικαίωμα στην αυτοδιάθεση.

 

Η εμπλοκή ξενων εταιρειών στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Δυτικής Σαχάρας ενδυναμώνει το Μαρόκο και ενθαρρύνει την αδιαλλαξία του καθεστώτος και την περιφρόνησή του για τη διεθνή νομιμότητα και με αυτό τον τρόπο περιπλέκει το καθήκον των Ηνωμένων Εθνών να επιλύσουν τη διαμάχη. Οι Ballance και Ravensdown (σ.μ: οι δύο εισαγωγείς από τη Νέα Ζηλανδία) θα μπορούσαν να συνδράμουν τις προσπάθειες των Η.Ε. και να επιταχύνουν τη διαδικασία της αποαποικιοποίησης της Δυτικής Σαχάρας, σταματώντας τις εμπορικές συναλλαγές δικών μας πόρων με το Μαρόκο.

 

Μας θλίβει ιδιαίτερα το ότι οι λίγες εταιρείες παγκοσμίως που αγοράζουν φώσφορο που προέρχεται από την κατεχόμενη Δυτική Σαχάρα, στάθηκαν συστηματικά ανίκανες να λάβουν υπόψη τις ανησυχίες μας και να ερευνήσουν οι ίδιες τα βασικά γεγονότα. Μας ανησυχεί επίσης, αυτές τις τελευταίες μέρες, το ότι, όπως μαθαίνουμε, αυτό το φορτίο στη Νότια Αφρική, που λέγεται πως είναι το ένα όγδοο των ετήσιων αναγκών της Νέας Ζηλανδίας για το 2017, δεν ζητήθηκε να αποδεσμευτεί με την καταβολή εγγύησης για την αξία του.”

 

Ο Fadel παρατήρησε ότι: “Είναι πολύ ανησυχητικό ότι οι αγρότες της Νέας Ζηλανδίας χρησιμοποιούσαν ερήμην τους λεηλατημένα προϊόντα. Η μάχη μας σε καμιά περίπτωση δεν είναι εναντίον τους. Μάλιστα, μετά της προσπάθειες της κυβέρνησής μας να πείσει εταιρείες όπως η Ballance, είναι σημαντικό να διορθώσουμε τις ανακρίβειες. Κανείς δε γνωρίζει καλύτερα την αξία ενός συστατικού για αποδοτική γεωργία από το Σαχράουι λαό που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει διατροφική ανασφάλεια στους προσφυγικούς καταυλισμούς και στο μέρος της Δυτικής Σαχάρας που υποφέρει από τη στρατιωτική κατοχή.”

 

Οι Σαχράουι αρχές απευθύνουν ειλικρινή πρόσκληση να συναντηθούν, αλλά και να ταξιδέψουν τα στελέχη των δυο εταιρειών της Νέας Ζηλανδίας στους προσφυγικούς καταυλισμούς των Σαχράουι για να διαπιστώσουν οι ίδιοι τις ανάγκες και τις συνθήκες στις οποίες ζει ένας λαός στην εξορία. Η ουσιαστική κατανόηση των βασικών γεγονότων γύρω από την κατοχή της Δυτικής Σαχάρας και του πώς οι εμπορικές συναλλαγές των φυσικών της πόρων καθυστερούν το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, πάντα βοηθάει.

 

Ελπίζουμε επίσης η κράτηση του πλοίου στη Νότια Αφρική να παροτρύνει τα Ηνωμένα Έθνη να συστήσουν το συντομότερο δυνατό ένα Συμβούλιο των Η.Ε. για τους φυσικούς πόρους της Δυτικής Σαχάρας όπως υπάρχει το προηγούμενο με το Συμβούλιο των Η.Ε. για τη Ναμίμπια, το οποίο, μεταξύ άλλων, νομοθέτησε και επιτήρησε τη διαχείριση των φυσικών πόρων της Ναμίμπια μέχρι την ανεξαρτησία της το 1990.

Για περισσότερες πληροφορίες και για τον τύπο:

 

Kamal Fadel

Polisario (Western Sahara) Representative to Australia and New Zealand

Tel: +61416335197

Email: kfadel@sadroilandgas.com

*Ανεπίσημη μετάφραση από το πρωτότυπο που ακολουθεί

Media release – Communiqué

 

The detention of a cargo of phosphate rock

destined for New Zealand from occupied Western Sahara

 

Sydney, Australia (8 May 2017).  On Monday May 1, the government of the Saharawi Arab Democratic Republic (the SADR) and the Saharawi national liberation movement, the Polisario Front, took action to detain pursuant to a court order a cargo of phosphate illegally exported from occupied Western Sahara.  The cargo, intercepted in South Africa while en route to Ballance Agri-Nutrients Limited in New Zealand, has a value of more than $7 million (NZD). 

 

The cargo remains aboard the Marshall Islands registered bulk carrier NM Cherry Blossom at anchor in a South African port.  Ballance Agri-Nutrients has not requested the release of the cargo to enable the vessel to continue its journey to New Zealand.

 

Saharawi authorities took a routine step in mercantile and maritime law to assert ownership over a public resource in which sovereignty is vested in the Saharawi people.  After years of attempts to engage every corporation which purchases the commodity from the state corporation of a government that has been judicially determined to not have “any” territorial claim or right in Western Sahara, a recourse to legal, peaceful means to recover the resource was considered necessary.  The action followed a decision of the Court of Justice of the European Union in December 2016 setting the operation of the European Union’s free trade agreement insofar as it was extended into Western Sahara.  As the International Court of Justice did in 1975, the European Court found that Western Sahara is a separate legal entity from Morocco, for which Morocco is unable to conclude treaties.  As treaties go, so do purported promises of an ability to transfer ownership of the resources of the territory, including phosphate rock, an export trade of more than $200 million USD ($250 million NZD) in 2016.

 

The Saharawi people and their government recognize the interests of New Zealand farmers, and have long appreciated civil society’s support for self-determination in cases such as Western Sahara and East Timor.  The companies involved had been asked to engage Saharawi concerns on their merits, without success.  Two means of resolving the present detention of the cargo aboard the NM Cherry Blossom are possible.  A first is to admit the wrongfulness of what is a buying of stolen property and to bring legal proceedings to a speedy conclusion.  A second is to pursue the release of the cargo in exchange for posting or offering its value as security for an eventual judicial determination of ownership rights to it. 

 

Kamal Fadel, the Saharawi representative for Australia and New Zealand, stated that: “The Saharawi people have waited 25 years for a self-determination referendum promised them by the United Nations and which virtually every state supports.  During this time they have seen the steady plunder of their resources in a way that denies them an economic future and builds an occupation.  We have been greatly troubled that a company such as Ballance would accept myths about Western Sahara, including the notion that the ‘question’ of Western Sahara is somehow complicated.  It is not.  Spain abandoned us to an armed invasion in 1975. The ICJ concluded on abundant evidence that Morocco did not have any territorial claim and that the Saharawi people had the right to self-determination. 

 

The involvement of foreign companies in the exploitation of the resources of Western Sahara emboldens Morocco and encourage the regime in its intransigence and defiance of in international legality and therefore complicate the task of the UN to resolve the conflict. Ballance and Ravensdown could help UN efforts and speed the process of decolonisation of Western Sahara by ending their trade with the Moroccan regime in our resources.

 

We were greatly troubled that the few companies worldwide which purchase phosphate from out of an occupied Western Sahara have so routinely failed to reply to our concern, and investigate the basic facts for themselves.  We have also been concerned in recent days, on learning that this cargo in South Africa, said to be 1/8 of New Zealand’s needs for 2017, has not been requested to be released in exchange for security for its value.”

 

Fadel remarked that: “It is a great concern that the farmers of New Zealand have been unwittingly using a plundered commodity.  Our fight is assuredly not with them.  Indeed, after our government’s attempts to engage companies such as Ballance, it is vital to correct the record.  No one knows more the value of a resource for plentiful agriculture than the Saharawi people, who continue to face food insecurity in their refugee camps and in that part of Western Sahara suffering under armed occupation.”

 

Saharawi authorities extend a sincere invitation to meet with them and for the executive officers of each of New Zealand’s two companies to travel to the Saharawi refugee camps and see for themselves the interests and circumstances of a people living in exile.  A ready understanding of the basic facts of Western Sahara’s occupation and how the sale of its resources helps to delay the right of self-determination is always helpful.   

 

We also hope that the seizure of the vessel in South Africa would encourage the UN to set up as soon as possible a UN Council for the Natural Resources of Western Sahara similar to the precedent of the UN Council for Namibia which, among other things, legislated for and oversaw the development of natural resources in occupied Namibia until  its independence in1990.

 

#       #       #

  

For additional information and media contact:

 

Kamal Fadel

Polisario (Western Sahara) Representative to Australia and New Zealand

Tel: +61416335197

Email: kfadel@sadroilandgas.com