KAYTO!!! “Morocco Wikileaks”

Η αποκάλυψη διπλωματικών εγγράφων περιγράφει λεπτομερώς τις δοσοληψίες μεταξύ Βασιλείου του Μαρόκου και Χίλαρυ Κλίντον και τις προσπάθειες να χρησιμοποιηθούν Αμερικανικά think tanks για την προαγωγή των στόχων του Μαρόκου.

Οι αποκαλύψεις ξεκίνησαν στις 3/10/14 μέσω twitter. Ο λογαριασμός του χάκερ “Chris Coleman” κατέβηκε πολλές φορές, αλλά επανέρχεται συνεχώς με νεώτερες αποκαλύψεις, τουλάχιστον μέχρι τον περασμένο μήνα.

Οι Μαροκινοί δεν αρνήθηκαν τη γνησιότητα των εγγράφων. Τα απαξίωσαν ως στοιχεία της εκστρατείας υπέρ της ανεξαρτησίας της Δυτικής Σαχάρας, της χώρας που έχουν καταλάβει εδώ και 40 χρόνια.

Ο @lhfang, ο συντάκτης, επιβεβαίωσε την αυθεντικότητα ορισμένων εγγράφων. Τα προσωπικά στοιχεία των εμπλεκόμενων είναι σωστά και τα γεγονότα που περιγράφονται ανταποκρίνονται στις δημόσιες πληροφορίες εκείνης της χρονικής στιγμής. Η Μαροκινή Πρεσβεία και το Υπουργείο Εξωτερικών δεν απάντησαν σε επανειλημμένα αιτήματα για σχολιασμό.

Το θέμα δεν πήρε διαστάσεις έξω από την περιοχή του Μαρόκου. Ένας Γάλλος δημοσιογράφος αμφισβήτησε την αξιοπιστία κάποιων από τα έγγραφα, ενώ ο πρώην εκδότης της Guardian για τη Μέση Ανατολή Brian Whitaker ανέφερε ότι λίγα από αυτά που αποκαλύπτονται δεν ήταν ήδη γνωστά ή αναμενόμενα.

Σε έγγραφα της 15 και 16 Μαρτίου 2012, ο τότε Μαροκινός Υπ.Εξ. περιγράφει μια συνάντηση με την Κλίντον κατά την οποία η τελευταία του ζητάει την υποστήριξη του Μαρόκου για τον εμφύλιο στη Συρία και συγκεκριμένα να ζητήσει το Μαρόκο από τον Αραβικό Σύνδεσμο να εμποδίσει τα αραβικά δορυφορικά δίκτυα να αναμεταδίδουν τη κρατική Συριακή τηλεόραση «για να μπει ένα τέλος στις ψευδείς εικόνες και την προπαγάνδα». Ήθελε επίσης να απαιτήσει ο Αραβικός Σύνδεσμος επιθεωρήσεις των Ιρανικών αεροσκαφών που πετούσαν στη Συρία για να εμποδιστεί η μεταφορά όπλων μέσω του Ιράκ.

[…]

«Είναι σαφές ότι με την απομάκρυνση της κ. Κλίντον, το Μαρόκο χάνει ένα σύμμαχο που δύσκολα θα αντικαταστήσει» αναφέρεται σε έγγραφο της πρεσβείας. Ο John Kerry που την αντικατέστησε είχε υπογράψει στο παρελθόν μια επιστολή συμπόρευσης με τα Ηνωμένα Έθνη για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος που θα επέτρεπε στο λαό της Δυτικής σαχάρας να ψηφίσει για την ανεξαρτησία του.

Και σε άλλα έγγραφα κυβερνητικών Μαροκινών εκφράζεται η θλίψη για την αντικατάσταση της Κλίντον «μιας σημαντικής συμμάχου του Βασιλείου στην διοίκηση του Ομπάμα».

[…]

Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ζητήσει από το 1991 να γίνει δημοψήφισμα στη Δυτική Σαχάρα, κάτι που επέτρεπε στους ντόπιους να επιλέξουν ανάμεσα στην ανεξαρτησία και την προσάρτηση στο Μαρόκο. Σε αυτό το ενδεχόμενο αντιτίθεται κατηγορηματικά η Μαροκινή κυβέρνηση. Ο Βασιλιάς Μοχάμεντ VI υποστηρίζει μόνο το σχέδιο της αυτονομίας που θα διατηρούσε το Μαροκινό έλεγχο στη περιοχή.

Τον Ιούνιο του 2009, ο Ομπάμα έγραψε στο Βασιλιά Μοχάμεντ VI και υποστήριξε τα Ηνωμένα Έθνη προς την κατεύθυνση εξεύρεσης λύσης στη διαμάχη. Κάποιοι το θεώρησαν ως μεταστροφή από τη θέση του Bush που υποστήριζε το σχέδιο του Μαρόκου.

Ωστόσο, αργότερα την ίδια χρονιά, η γραμματέας Κλίντον υποστήριξε σταθερά το Μαρόκο, λέγοντας ότι δεν υπήρξε «καμία αλλάγή» στην πολιτική για τη Δυτική Σαχάρα. Στο αίτημα προς την πλευρά Κλίντον  για σχολιασμό, δεν υπήρξε ανταπόκριση.

Το 2011, η Κλίντον εμφανίστηκε με τον Μαροκινό Υπ.Εξ. και αναφέρθηκε στο σχέδιο αυτονομίας ως «σοβαρό, ρεαλιστικό και αξιόπιστο – μια δυνητική προσέγγιση που θα ικανοποιούσε της προσδοκίες του λαού της Δυτικής Σαχάρας να διαχειρίζονται τω θέματά τους με ειρήνη και αξιοπρέπεια».

Οι χαρακτηρισμοί «σοβαρό, ρεαλιστικό και αξιόπιστο» για το σχέδιο της αυτονομίας εμφανίζονται σε κοινές δηλώσεις State Department και του Λευκού Οίκου τον Οκτώβριο 2012, Νοέμβριο 2013 και Απρίλιο 2014.

 […]

«Να διοχετεύσουμε τις Αμερικανικέ ςεπενδύσεις στις «Νότιες Επαρχίες» (=Δυτική Σαχάρα), κυρίως όσες έχουν σχέση με πετρέλαιο και αέριο».

Στα τέλη Νοεμβρίου του 2012, το Βασίλειο το Μαρόκου σε συνεργασία με το Wilson Center διοργανώνει ένα συνέδριο για τις Γυναίκες στο Δημόσιο Τομέα, μια πρωτοβουλία της Κλίντον. Την επόμενη χρονιά, ο Μαροκινός πρέσβης στέλνει στην κυβέρνησή του μια υπενθύμιση της συνεργασίας με την Κλίντον και τάσσεται υπέρ της “συνεχιζόμενης υποστήριξης”. Επισυνάπτει ένα φυλλάδιο της διοργάνωσης.

 […]

Η υποστήριξη από την πλευρά του Μαρόκου σε διάφορες Μη Κερδοσκοπικές της οικογένειας Κλίντον έχει τουλάχιστον μια δεκαετία ζωής.

Το 2004, η New York Sun αναφέρει ότι ο Βασιλιάς δώρισε μεταξύ 100.000 και 500.000 δολάρια στη βιβλιοθήκη του Μπιλ. Το 2007 οι New York Times γράφουν ότι ο Μαροκινός βασιλιάς είναι ανάμεσα σε διάφορους διεθνείς ηγέτες που «συνδράμουν με αδιευκρίνιστα ποσά το Ίδρυμα Κλίντον»

Η οικογένεια γενικώς επαινεί το Βασίλειο ευκαιρίας δοθείσης.

«Η Δημοκρατία έχει πολλούς μπελάδες»

«Με διάφορους τρόπους, οι Η.Π.Α. θεωρούν τα Μαρόκο ηγέτη και πρότυπο»

Παρόλ’ αυτά, το Μαρόκο, σύμφωνα με τους αρμόδιους, εκμοντερνίζεται περισσότερο στα λόγια και λιγότερο στα έργα.

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαπιστώνει ότι η πρόοδος έχει τελματωθεί. Έγιναν όντως κάποιες μεταρρυθμίσεις, αλλά η κατάσταση σε ό,τι αφορά δημοσιογράφους και ακτιβιστές έχει επιδεινωθεί.

Ο Goldstein του Παρατηρητηρίου θεωρεί ότι τα έγγραφα ανταποκρίνονται σε όσα ήδη γνωρίζουμε για το Μαρόκο.

«Αυτή η μικρή χώρα, που δεν έχει τεράστια οικονομία, ξοδεύει υπέρογκα μεγέθη ενέργειας και πόρων για την επιρροή, κυρίως για να υποστηρίξει τις διεκδικήσεις της στη Δυτική Σαχάρα»

https://firstlook.org/theintercept/2015/04/22/inside-morocco-clinton-influence-campaign/