Την πατήσαμε. Πιστέψαμε ότι οι απανωτές προκλήσεις του Βασιλείου του Μαρόκου θα ανάγκαζαν το περίφημο Συμβούλιο Ασφαλείας να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες του. Και περιμέναμε να κάνει "κάτι" για να το δημοσιεύσουμε. Μάταια. Εξακολουθεί να μην κάνει τίποτα. Κι έτσι είμαστε αναγκασμένοι να απαριθμήσουμε απλώς τα γεγονότα, φοβούμενοι ποια αντίδραση μπορεί να προκαλέσουν - από την πλευρά των Σαχράουι - αφού δεν προκάλεσαν την αντίδραση που έπρεπε από την πλευρά του Ο.Η.Ε.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την (πρόσφατη) αρχή. Η ένταση αυξήθηκε κατακόρυφα μετά την επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στην περιοχή. Το Μαρόκο "θίχτηκε" από τη συμπεριφορά του Μπαν Κι-μουν και απέλασε όλο το πολιτικό προσωπικό της Αποστολής των Ηνωμένων Εθνών για το Δημοψήφισμα στη Δυτική Σαχάρα (MINURSO) και τρία από τα μέλη του στρατιωτικού. Η αντίδραση του Συμβουλίου Ασφαλείας, του οποίο αποτελεί δημιούργημα και ευθύνη μέσα στα πλαίσια της συμφωνίας της εκεχειρίας, ήταν επιεικώς "λίγη". Θέλησε να κερδίσει χρόνο ως την ετήσια ανανέωση της εντολής της ειρηνευτικής αποστολής, συμπεράναμε τότε.
Λίγες μέρες πριν την εκπνοή της προθεσμίας των τριών μηνών που είχε δώσει το Σ.Α. για την πλήρη αποκατάσταση της MINURSO, το Μαρόκο επέτρεψε την επιστροφή 25 από τα 87 μέλη της που είχε διατάξει να αποχωρήσουν από το έδαφος της κατεχόμενης Δυτικής Σαχάρας. Ο Γ.Γ. ενημέρωσε σχετικά το Συμβούλιο Ασφαλείας (αν και δεν ανέφερε πουθενά αριθμό). Και εκείνο με τη σειρά του, ενημερώθηκε. Απλώς. Τίποτα άλλο. Τίποτα άλλο από τη δική του πλευρά, γιατί το Μαρόκο αποδείχτηκε πιο δραστήριο.
Στις 11 Αυγούστου, ένοπλες δυνάμεις του Βασιλείου διέσχιζαν το Τείχος που χωρίζει τα κατεχόμενα από τα απελευθερωμένα εδάφη της Δυτικής Σαχάρας στην περιοχή Guergarat, με την πρόθεση να κατασκευάσουν ένα δρόμο. Ανάπτυξη! θα έλεγε κανείς, αλλά δεν έχει καμία δουλειά να αναπτύξει τον τόπο που δεν του ανήκει, πόσο μάλλον το κομμάτι του που ελέγχεται από το Μέτωπο Πολισάριο! Η ύπαρξη και μόνο όπλων στο συγκεκριμένο σημείο, όπως και κάθε βελτίωση των υποδομών (στη σύστοιχη πλευρά θα περίμενε κανείς, όχι στην απέναντι!), αποτελεί παραβίαση της Πρώτης Στρατιωτικής Συμφωνίας, η οποία είναι μέρος της Σχεδίου Εκεχειρίας. Το Πολισάριο έστειλε στρατό και απευθύνθηκε στον Ο.Η.Ε. εκφράζοντας την ανησυχία του και ζητώντας ο Διεθνής Οργανισμός να αναλάβει τις ευθύνες του, αφού η Δυτική Σαχάρα, ως Μη Αυτόνομη Περιοχή, τελεί υπό την προστασία του. Ερωτηθείς, ο εκπρόσωπος τύπου του Γ.Γ. των Η.Ε. ενημέρωσε ότι μέλη της MINURSO μετέβησαν στην περιοχή, αλλά δεν παρατήρησαν στρατιωτική παρουσία κατά την επιτόπια ή από αέρος έρευνα. Οι γελοίοι! Τις επόμενες ημέρες διέρρευσε διαβαθμισμένο έγγραφο των Η.Ε. όπου γίνεται σαφής αναφορά σε παρουσία στρατιωτικών οχημάτων και παραβίαση της εκεχειρίας.
Το Πολισάριο ζήτησε να δημιουργηθεί βάση της MINURSO στη συγκεκριμένη περιοχή. Ο Γ.Γ. εξέφρασε την ανησυχία του για την αυξανόμενη ένταση με την παρουσία των δυο αντίπαλων στρατών σε απόσταση 120 μέτρων μεταξύ τους και, άκουσον, άκουσον!, πρότεινε να αναλάβει η MINURSO την κατασκευή του δρόμου! Εδώ που τα λέμε... Δημοψήφισμα; Δεν καταφέρνει να οργανώσει! Ανθρώπινα Δικαιώματα; Δεν έχει αρμοδιότητα να παρατηρεί! Εκεχειρία; Ασχολίαστο! Ίσως τελικά να έχει ταλέντο στην κατασκευή δρόμων... Ο οποίος δρόμος, σημειωτέον, είχε επιχειρηθεί ξανά από το Μαροκινό καθεστώς το 2001 και το 2002. Τότε, η ίδια η MINURSO είχε εναντιωθεί στο ενδεχόμενο κατασκευής του, καθώς είχε κρίνει ότι ενδεχομένως να επρόκειτο για παραβίαση της εκεχειρίας. Και από μνήμη, δεν πάει πολύ καλά η δόλια...
Το Συμβούλιο Ασφαλείας συσκέφτηκε τρεις φορές μέσα σε αυτή την τελευταία περίοδο, αλλά η Γαλλία, η Σενεγάλη και η Ισπανία εναντιώθηκαν σε κάθε πρόταση για δημόσια αντίδραση: ούτε αυτά τα "στοιχεία προς τον τύπο" δεν κατόρθωσαν να συμφωνήσουν. Ισχυρίζονται ότι οι ενέργειες του Μαρόκου στην περιοχή Guergarat είναι πολιτικές και όχι στρατιωτικές. Τι να λέμε; Αυτοί επιδίωξαν να συγχαρούν το Μαρόκο επειδή δέχτηκε να επιστρέψει στην κατεχόμενη Δυτική Σαχάρα το ένα τρίτο της ειρηνευτικής αποστολής που έχει απελάσει!
Φυσικά, μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, δεν υπάρχει χώρος για καμία σκέψη περί επανέναρξης των διαπραγματεύσεων. Άλλωστε ο Προσωπικός απεσταλμένος του Γ.Γ. δεν είναι ευπρόσδεκτος στο Ραμπάτ.
Η επόμενη σύσκεψη του Σ.Α. για το ζήτημα της Δυτικής Σαχάρας έχει προγραμματιστεί για τις 18 Οκτωβρίου. Και δεν περιμένουμε τίποτα από αυτή.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ εκφραστείτε κόσμια!