Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

Κράτη-φαντάσματα





..."Η Αραβική Δημοκρατία της Σαχαράουι ελέγχει εδαφικά το ¼ της Δυτικής Σαχάρας και προέκυψε το 1976 ύστερα από ένα μακροχρόνιο πόλεμο με την Ισπανία. Δύο χρόνια μετά ο ΟΗΕ αναγνώρισε «το δικαίωμα του λαού της Δυτικής Σαχάρας για αυτοδιάθεση», όμως το ζήτημα έμεινε εκεί.

Η κυβέρνησή της, η οποία είναι εγκατεστημένη στην Αλγερία, έχει αναγνωριστεί από 84 χώρες, ωστόσο ο λαός της συνεχίζει να ζει στη σκιά του γειτονικού Μαρόκου και της Μαυριτανίας."


Η Δυτική Σαχάρα τοποθετήθηκε στον κατάλογο των Μη Αυτόνομων Περιοχών του ΟΗΕ το 1963, όταν ήταν ακόμα (από το 1884 και τη Διάσκεψη του Βερολίνου που μοίρασε στην Αφρική στις Ευρωπαϊκές Αποικιακές Δυνάμεις) Ισπανικό Προτεκτοράτο. Το 1974, η Ισπανία, ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα του ΟΗΕ για αποαποικιοποίηση, δήλωσε έτοιμη να προχωρήσει στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος που θα έδινε στον αυτόχθονα πληθυσμό την επιλογή της ανεξαρτησίας. Η διαδικασία διακόπηκε βίαια όταν, τον Οκτώβριο 1975, το Μαρόκο εισέβαλε με στρατό και 350.000 εποίκους. Η Ισπανία, όχι μόνο την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια, αλλά υπόγραψε επιπλέον την "Τριμερή Συμφωνία" με το Μαρόκο και τη Μαυριτανία, με την οποία, ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο και το δικαίωμα του λαού των Σαχράουι στην αυτοδιάθεση, η Ισπανία χάριζε στο Μαρόκο τα βορειότερα 2/3 της χώρας και στη Μαυριτανία το νοτιότερο τμήμα, λες και ήταν δικά της. Φυσικά, αφαίρεσε από τον εαυτό της την υποχρέωση να αποαποικιοποιήσει με νόμιμο τρόπο την περιοχή, αλλά δεν αφαίρεσε τα δικαιώματά της στις οικονομικές απολαβές. Το 1979 η Μαυριτανία αποχώρησε από τον πόλεμο και από κάθε διεκδίκηση στο έδαφος της Δυτικής Σαχάρας. Κατά τη δεκαετία του '80 και ενώ ο πόλεμος των ντόπιων Σαχράουι εναντίον της Μαροκινής κατοχικής δύναμης συνεχιζόταν, το Μαρόκο έχτισε μια σειρά τειχών-στρατιωτικών οχυρωμάτων (2.720χμ μήκος, 7.000.000 νάρκες, 120.000 στρατιώτες), καταλαμβάνοντας και το τμήμα που νωρίτερα διεκδικούσε η Μαυριτανία. Το τείχος παραμένει σε πλήρη λειτουργικότητα, χωρίζοντας οικογένειες και κοστίζοντας καθημερινά σε ζωές.
Οι μισοί Σαχράουι, κυνηγημένοι από το στρατό και τους βομβαρδισμούς διέφυγαν στην έρημο και έστησαν προσφυγικούς καταυλισμούς στη γειτονική Αλγερία, όπου ζουν εδώ και 40 χρόνια, στηριζόμενοι σχεδόν αποκλειστικά στην ανθρωπιστική βοήθεια. Όσοι παρέμειναν ζουν υπό τον αυταρχικό Μαροκινό ζυγό, υφιστάμενοι παντός τύπου παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιώματων.
Έγιναν πολλες προσπάθειες από τον ΟΗΕ για επίλυση της διαφοράς, αλλά πάντα σκόνταφταν στα μεγάλα συμφέροντα και τους ανέντιμους τρόπους του Μαρόκου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ εκφραστείτε κόσμια!